αν φαντασια και ψεμα ειναι ενα και το αυτο,
τοτε οι συγγραφεις ειναι μανιωδεις ψευτες

στα 24 γραμματα του αλφαβητου, κρυβονται πολυ περισσοτερα απ' οτι στο μυαλο οποιουδηποτε ανθρωπου

γι' αυτο μαρεσει να διαβαζω...γιατι διαβαζοντας γινομαι κι εγω ποιητης

δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις
πρέπει και να μπορείς

ο θεος πεθανε
και τον σκοτωσαμε εμεις
οι ιδιοι


Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο από τον πόνο, την κωμωδία από την τραγωδία, το χιούμορ από το τραύμα (Erma Bombeck)

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

[unknown]


τι κι αν ο δρομοσ προσ στον παραδεισο φτανει σε σενα
τι κι αν εσυ,δεν εισαι εδω
μοιαζουνε ολα με ενα καλα στημενο ψεμα
με μια κατασταση που δεν εχει τελειωμο...

τι κι αν εφυγεσ απο κοντα μου..
και ισωσ δεν σε ξαναδω..
τι κι αν σκοτωσεσ το γελιο μου
θα το παρω πισω,εγω μπορω!!

μπορω να χαμογελαω,
κοιτοντασ μοναχα ψηλα
μπορω να γινομαι χαρουμενη
σκεφτομενη οτι ολα θα πανε καλα...

μπορω να κλεψω την λαμψη του ηλιου
οταν αυτοσ δυει στον ουρανο
μπορω να δω περα απο σενα..
ο κοσμοσ ποτε δεν τελειωνε εκει...

μπορω να θαυμασω ενα λουλουδι
και να κανω σαν μικρο παιδι...
ενα θαυμα ειναι ολα
κριμα που εσυ ποτε δεν θα το δεισ..

μπορει να μου κλεψεσ την ευτυχια
μπορει να μου κατεστρεψεσ την ζωη
ομωσ εγω δεν κραταω κακια
ευχομαι τα καλυτερα να τα βρεισ εσυ

γιατι εγω εμαθα να αγαπαω
και αμα καμια φορα πονω
ολο αυτο να το ξεπερναω
και ξανα με την καρδια μου να γελω

σε εναν υπονομο ζουμε ολοι
λιγοι ομωσ κοιταζουνε ψηλα
τα αστερια που ολο λαμπουν
ο,τι κι αν γινει εκει,μακρυα

σε λυπαμαι,αγνωστε ξενε μου
κι ασ με πληγωσεσ τοσο πολυ
λυπαμαι που δεν ειδεσ τ αστερια μου
και δεν θα νιωσεισ τι θα πει μουσικη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου