σιωπη

μακαρι να ξυπνουσα στις σελιδες ενος βιβλιου..να γινομουν ο ηρωας του..
να πετουσα απο λεξη σε λεξη,απο σελιδα σε σελιδα...
αραγε τι βιβλιο θα ηταν??
θα μαρεζε να ηταν ενα παραμυθι...
δεν θα ειχε καλο τελος...τα παραμυθια με ασχημο τελος ειναι τα μονα που σε βαζουν στον πειρασμο να τα πιστεψεις...και το δικο μου παραμυθι θα εχει πολλους πειρασμους...
παρακαλω να μην το πιστεψει κανεις..θα στεναχωριομουν αν πιστευες σε ενα ονειρο...αλλα μονο αν πιστεψεισ σε αυτα θα πραγματοποιηθουν καποια στιγμη...
μακαρι να κρατουσα το μολυβι εγω...να εγραφα εγω τις συνεχειες...ισως δεν θα διορθωνα τιποτα..
και τα λαθη ειναι μεσα στην μαγεια ενος βιβλιου...


το δικο μου βιβλιο θα ηταν στραπατσαρισμενο...κιτρινες σελιδες,να μυριζουν αυτην την λεπτη μυρωδια του χιλιοξεφυλλισμενου βιβλιου...






αναρωτιεμαι ποιος διαβαζει στις μερες μας..ξοδευω και τα τελευταια μου χρηματα σε βιβλια...αναρωτιεμαι που θα τα βαλω οταν γεμισω τις βιβλιοθηκες μου...μαρεσει να κραταω ενα βιβλιο στ χερια μου και να ξερω οτι μου ανηκει..αυτο σε μενα και οι γνωσεις του στον εαυτο μου..
αραγε ποιος καταλαβαινει τα λογια ενος βιβλιου?ποιος μπορει να δει περα απο τις στεγνες περιγραφες και τα αποτυπωματα της μελανης πανω στ χαρτι..?ποιος θα ταξιδεψει μεσα απο ενα βιβλιο,μαζι με τον ηρωα του,αγκαλια με τις περιεπετειες...

θελω να χαθω απο αυτον τον ματαιο κοσμο και να γινω ενα βιβλιο...που αν δεν με διαβαζε κανεις δεν θα ζουσα τους ολεθρους που ειναι γραμμενοι μεσα μου..
θα γινομουν ο πολυτιμοτερος σου θησαυρος αν καθοσουν να με ακουσεις..
ποιος καθεται να σε ακουσει?


να καταλαβει αυτα που λες,αλλα περα απ'ολα, ολα αυτα τα μικρα που δεν λες..ολα αυτα τα ασχημα ονειρα που τα κρατας μεσα σου..κ μονο τ ματια σου μπορουν να σε μαρτυρησουν..
κρατα καλα σφραγισμενα τα μυστικα στις σελιδες σου..ολα εκεινα τα λαθη που καταλογιζεισ στον εαυτο σου...σε αυτο το μολυβι που γραφει την συνεχεια χωρις να σκεφτεται το τελος...που η μονη σβηστρα ειναι ενα πνιχτο συγγνωμη στην σιωπη....ενα δακρυ που θα πεσει στο βαθυ σκοταδι..
θυμησου, το καλο τελος ειναι για ανανδρες ιστοριες...
το τελος ειναι για ιστοριες που πανε περα απο μια λεξη...
και οι λεξεις ειναι αποτυπωματα ενος εαυτου που δεν μπορουν να εκφρασουν οι στιγμες..
αποτυπωματα συναισθηματων που εχουν κατακερματιστει απο την βεβαιοτητα οτι το ονειρο τελειωσε..
οτι εσπασε στην σιωπη η ελπιδα..