στο ρινγκ..

ισωσ καποια στιγμη ολα θα πανε καλα...μια αρχη που δεν ηρθε ακομα,μια ελπιδα για ενα τελοσ που μπορει να μην ερθει ποτε..

ανυποφορη η καθημερινοτητα,μια ρουτινα που σε σκοτωνει..και εσυ τι να κανεισ,τι μπορεισ να κανεισ? go with the flow..

μα γιατι να μην μπορεισ να αντισταθεισ,να επαναστατησεισ?

και οχι εναντια σε εναν αγνωστο εχθρο απ'τα ξενα,αλλα εναντια στην ιδια σου την ζωη,εναντια στην ρουτινα!

ενα κουβαρι ειναι ολα κ εσυ εχεισ κληθει να το ξεμπερδεψεισ...

αληθεια ποση υπομονη εχεισ??

απαισια η γνωση του να μην μπορεισ να κανεισ τιποτα...ανυποφορη η σιγουρια οτι σε αυτον τον αγωνα εισαι μονοσ σου...

ανελεητα χτυπηματα καθιστουν αδυνατη την διαφυγη σου απο ενα μελλον που δεν σου αρεσει,απο ενα παρον που δεν σου ταιριαζει...

αναγκη για ενα διαλειμμα απο αυτο που εισαι..ενα διαλειμμα απο την ιδια την ζωη..

που να πιστεψεισ?ποιον να πιστεψεισ..?

θαρροσ..

ολα καποτε θα τελειωσουν..ακομα κι αν δεν αρχισαν ποτε...