αν φαντασια και ψεμα ειναι ενα και το αυτο,
τοτε οι συγγραφεις ειναι μανιωδεις ψευτες

στα 24 γραμματα του αλφαβητου, κρυβονται πολυ περισσοτερα απ' οτι στο μυαλο οποιουδηποτε ανθρωπου

γι' αυτο μαρεσει να διαβαζω...γιατι διαβαζοντας γινομαι κι εγω ποιητης

δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις
πρέπει και να μπορείς

ο θεος πεθανε
και τον σκοτωσαμε εμεις
οι ιδιοι


Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο από τον πόνο, την κωμωδία από την τραγωδία, το χιούμορ από το τραύμα (Erma Bombeck)

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

.....

ο κοσμος γυριζει και εγω αλλαζω και εσυ αλλαζεις και ποιος δεν αλλαζει στις μερες μας,και εγω φοβαμαι..ενας αορατος εχθρος το μελλον και ο χρονος δεν ειναι γιατρος να γιατρεψει τις πληγες μου και εγω φοβαμαι..ολα αυτα που θα ερθουν,πως θα φυγουν,πως να τα διωξω που τοσο τα φοβαμαι,μην φυγεις οχι τωρα που ολα αυτα με τρομαζουν,που το σκοταδι αρχισε να πεφτει ξανα και ολα αλλαζουν κοιτα πως σου μοιαζουν ολα αυτα που φοβαμαι σε αυτο τον κοσμο που τρεχει,ποιος αντεχει που δεν σε αφηνει να σκεφτεις,αυτος ο χρονος που φευγει πως να ζησεις πως πως πως να προλαβεις να ζησεις ολα αυτα που θελεις πως πες μου πως θα σταματησω να φοβαμαι το φεγγαρι πως πως...θελω να ζησω να φυγω να νιωσω να τρομαξω θελω να φυγω να μεινω να αγαπησω θελω θελω να σταματησω να φοβαμαι πως πως θα γινει να δω το φεγγαρι εκεινο το βραδυ εγω που τοσο θελω να φυγω να ξεχασω να ζησω πως..μια ζωη μες το ψεμα γεματη πως θα φυγουν εκεινες οι μερες να περασει ο πονος θελω μονο να φυγει ο πονος,ποναω και ολα αυτα που φοβαμαι ερχονται εφιαλτες τα βραδια και ποναω απτις πληγες αναβλυζει το αιμα και εγω φοβαμαι τι θα κανω πως θα ζησω που θα παω που?που ολοι ειναι εχθροι μου με ποναει το μελλον μα θελω να ζησω θελω να ζησω θελω να ζησω στο τοτε το τωρα το μετα και το παντα να ζησω τον ερωτα τον πονο τον φοβο την θλιψη γιατι οταν λαμπει ο ηλιος το μυαλο μου γεμιζει σκοταδι κ ολα αλλαζουν και τιποτα δεν ειναι πια οπως τ αγαπησα σ αυτον τον κοσμο που δεν διαλεξα να ζω κι αν το διαλεξα δεν μου αρεσει μα πως πως να ζησω πως να αντεξω αυτον τον κοσμο που ολα αλλαζουν που ολα με διωχνουν,με τρομαζουν πως??

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου