αναφορα στα ζωα...

ποσο εχουμε απομακρυνθει απο τα ζωα? απο το φυσικο μας περιβαλλον? 
θλιβομαι να βλεπω τα ζωα στο δρομο να απομακρυνονται απο μενα φοβισμενα..
φτιαξαμε εναν κοσμο που δεν ηταν γι'αυτους,χωρις αυτους,χωρις να τους ρωτησουμε, και τους βαλαμε μεσα.....να επιβιωσουν,χωρις να μπορουν να ζησουν...


ντρεπομαι για τους ανθρωπους,οταν βλεπω ενα ζωο να φευγει τρομαγμενο οταν με βλεπει..
να ξαπλωνει στα χαλακια πολυκατοικιων τρομαγμενο, ξεπαγιασμενο, ανυμπορο να ΦΩΝΑΞΕΙ, να μας πει πως ποναει..


ποιος θυμαται, την εποχη εκεινη, που ζουμε αρμονικα μαζι τους...που ζουσαμε ΜΑΖΙ τους..που και εμεις,ζωα ημασταν...που δεν ειχαμε μεταμορφωθει στα κτηνη που ειμαστε τωρα..


χαθηκε ολη εκεινη η ευαισθησια,πλεον δεν θυμαται κανεις, απομακρυνθηκαμε απο τα ζωα, την αγνοτητα,την αθωοτητα, την ομορφια και φτιαξαμε εναν κοσμο που δεν ηταν ουτε για μας, πανω απο τις δυναμεις μας που, αντι να του κυριαρχησουμε εμεις, μας επνιξε και μας βουτηξε σε εναν βουρκο που κανενας δεν μπορει να μας βγαλει...εκτος απο τα ζωα...


ακουσε τα...εχουν πιο πολλα να σου πουν απ'οσα φανταζεσαι..απ'οσα ελπιζεις...απ'οσα ονειρευτηκες ποτε...
κοιτα τα στα ματια...αντανακλουν τον πονο που νιωθεις κι εσυ, τον πονο που δεν τολμας να παραδεχτεις...
χαιδεψε τα...αγκαλιασε τα...αισθανονται την ιδια αναγκη για αγαπη οπως κι εσυ...αισθανονται το ιδιο φοβισμενα και μονα, σαν εσενα οταν μενεις μονος σου στο σκοταδι...


τα ζωα ειναι ο καθρεφτης της καταντιας μας......ειναι ο καθρεφτης ολων οσων δεν μπορουμε να πουμε και συγχρονως ενας φιλος που ο,τι κι αν κανουμε θα ειναι διπλα μας να υπομενει μαζι μας τα δικα μας λαθη....κι ας τον βασανιζουν κι αυτον....τα ζωα πεθαινουν για μας, απο εμας και εξ'αιτιας μας...και δεν παραπονιουνται...ξερουν οτι εμεις κατα βαθος υποφερουμε περισσοτερο κι ας δημιουργηθηκε αυτος ο κοσμος στα μετρα μας...