αν φαντασια και ψεμα ειναι ενα και το αυτο,
τοτε οι συγγραφεις ειναι μανιωδεις ψευτες

στα 24 γραμματα του αλφαβητου, κρυβονται πολυ περισσοτερα απ' οτι στο μυαλο οποιουδηποτε ανθρωπου

γι' αυτο μαρεσει να διαβαζω...γιατι διαβαζοντας γινομαι κι εγω ποιητης

δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις
πρέπει και να μπορείς

ο θεος πεθανε
και τον σκοτωσαμε εμεις
οι ιδιοι


Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο από τον πόνο, την κωμωδία από την τραγωδία, το χιούμορ από το τραύμα (Erma Bombeck)

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

παυλος παυλιδης

νιωθεις την ριγη στο δερμα σου
την αγωνια στο πετσι σου
αυτην την ωραια εκσταση να σε γεμιζει ολοκληρο


αυτην την ζωντανια που νιωθεις
με τιποτα δεν την αλλαζω,
αυτην την αισθηση οτι ζεις
σε εναν κοσμο αλλιωτικο


δεν ζεις στην γη, δεν πατας
παρα στον αερα χορευεις
δεν ακους τις κραυγες
παρα στον ρυθμο της μουσικης
η καρδια σου χτυπα


δεν σε νοιαζει αν πεθανες
ή αν ακομα ζεις
απλα να μην τελειωσει
αυτη η αισθηση της απολυτης
ευτυχιας


αυτη η ομορφη ηδονη
που κατακλυζει ολο σου το κορμι 
και σε ταξιδευει στο απειρο
αυτη η φωνη


ολοι οι στιχοι
να μιλανε στην καρδια σου
ιστοριες, να λενε, αληθινες
ιστοριες, να αγγιζουν την ψυχη σου


και εσυ να γελας
τι ομορφο που ειναι το γελιο σου
κανει παρεα με την μουσικη
που δωνει τα κορμια μας 
στον ιδιο ρυθμο


παραξενα τραγουδια
γραμμενα σε αλλες εποχες
και ο κοσμος να γυριζει
σε περιεργες τροχες


παρε με μαζι σου
τωρα που ολα τελειωσαν
στην ακρη του κοσμου
παμε με αυτο το πλοιο που ολο φτανει
και που δεν φοβαται πια


παρε με μαζι σου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου