δεν ειμαι αυτοσ οπωσ με γνωρισαν ολοι
τα παλια μου,εκεινα,τα λαθη
χαμενα για παντα στην ληθη
δεν εχω ονομα και ξεχασε με
και εκεινεσ τισ πραξεισ μου
δυνατα μην τις φωναξεις
χαμενοσ πια,σε μονοπατια ξενα
στου μυαλου τ αδυτα,
λαβυρινθοι λημονησμενοι
αραγε οι θνητοι θυμουνται ακομα..?
εποχεσ που τα ονειρα
χορευανε ξεφρενουσ ρυθμους
και εμενα μ αλλο ονομα
με γνωριζαν τοτε...
μη μιλασ,μη ρωτασ,και ακου λιγο,
πωσ κανει η σιωπη οταν πεφτει στο κενο
πωσ ενα ονομα αλλαζει την ζωη σου.
δεν με κραταει τιποτα πισω
ο,τι με δενει στα παλια,
κακεσ συνηθειεσ που ξεχαστηκαν στον χρονο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου