αν φαντασια και ψεμα ειναι ενα και το αυτο,
τοτε οι συγγραφεις ειναι μανιωδεις ψευτες

στα 24 γραμματα του αλφαβητου, κρυβονται πολυ περισσοτερα απ' οτι στο μυαλο οποιουδηποτε ανθρωπου

γι' αυτο μαρεσει να διαβαζω...γιατι διαβαζοντας γινομαι κι εγω ποιητης

δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις
πρέπει και να μπορείς

ο θεος πεθανε
και τον σκοτωσαμε εμεις
οι ιδιοι


Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο από τον πόνο, την κωμωδία από την τραγωδία, το χιούμορ από το τραύμα (Erma Bombeck)

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

sorrow

life is just a lake of lies
and there's nobody beside you
to fled your foes
with his own prowess


I yearn those years
when I was cheerful
it has been long time
since the last time
I felt safe


I painted a picture
with two birds
flying far away


I'd like to follow them
to the endless infinity
to feel free for first time
to smell freedom as it is
in the real life


I want to walk away
to wander around
finding lots of feelings
hiding in the woods
beyond the thoughts
I want to forget forever


I've lost my reality
my dreams never came true
I've lost my patience
and nothing is the same again


searching my own salvation
somewhere in my dreams
screaming the soreness
of my soul


I blithely remember those days
when I wanted to flee forever
and I fend from you
and I collar into the grief
of my mistakes


now...
I slump into the abyss
of my sorrow
waiting somewhere
the deliverance
from my shackles

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου