αν φαντασια και ψεμα ειναι ενα και το αυτο,
τοτε οι συγγραφεις ειναι μανιωδεις ψευτες

στα 24 γραμματα του αλφαβητου, κρυβονται πολυ περισσοτερα απ' οτι στο μυαλο οποιουδηποτε ανθρωπου

γι' αυτο μαρεσει να διαβαζω...γιατι διαβαζοντας γινομαι κι εγω ποιητης

δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις
πρέπει και να μπορείς

ο θεος πεθανε
και τον σκοτωσαμε εμεις
οι ιδιοι


Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο από τον πόνο, την κωμωδία από την τραγωδία, το χιούμορ από το τραύμα (Erma Bombeck)

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

ξεκιναμε με το παρελθον...

κοιτα μεσα μου

Βυθίζομαι στο απόλυτο σκοτάδι
σε μία άβυσσο που έφτιαξες για μένα
και το μυαλό μου γυρνά σε γεγονότα περασμένα
Μια αίσθηση γλυκιά με κατατρέχει
καθώς περνάω του πόνου το κατώφλι
Τι με περιμένει δεν φοβάμαι
μαζί σου έζησα τον χειρότερό μου εφιάλτη
και το πιο γλυκό μου όνειρο
Και τώρα γαλήνια το τέλος να'ρθει περιμένω
πιο μίζερα απ'την ζωή δεν θα'ναι
πιο άδεια χωρίς εσένα δίπλα μου
Δεν έχω τίποτα πια για να προσμένω
εμένα δεν μ'αγάπησε κανείς
μα κοίτα, που τώρα γι'αγάπη αργοπεθαίνω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου