θαλασσα

οπωσ παντα,η θαλασσα διαθετει ενα μεγαλειο και μια απλοτητα συμπαντικησ φυσεως που επιβαλλει τη σιωπη. Γιατι,τι μπορει να πει ο ανθρωπος,ιδιαιτερα τη νυχτα,οταν ο ωκεανος ειναι μονος με τον γεματο αστερια ουρανο; Ο καθενας κοιταζει μακρυα,αμιλητος, παραιτημενος απο καθε δυναμη του ενω παλιες κουβεντες, παλιες εικονες περνουν πολυαριθμες απο το μυαλο του. Η θαλασσα ειναι οπωσ η μουσικη: φερνει μεσα της και αγγιζει τα ονειρα της ψυχης. Η ομορφια της οφειλεται στο οτι μας αναγκαζει να καταδυθουμε στους γονιμους βυθους της ψυχης, οπου ερχομαστε αντιμετωποι με τον εαυτο μας. Για την ωρα ειμαστε εξαντλημενοι απο την φουρτουνα των τελευταιων ημερων. Αναμηρυκαζουμε και βαζουμε σε ταξη, με μια ασυνειδητη διεργασια ολα αυτα που ανετραπηκαν μεσα μας.