αν φαντασια και ψεμα ειναι ενα και το αυτο,
τοτε οι συγγραφεις ειναι μανιωδεις ψευτες

στα 24 γραμματα του αλφαβητου, κρυβονται πολυ περισσοτερα απ' οτι στο μυαλο οποιουδηποτε ανθρωπου

γι' αυτο μαρεσει να διαβαζω...γιατι διαβαζοντας γινομαι κι εγω ποιητης

δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις
πρέπει και να μπορείς

ο θεος πεθανε
και τον σκοτωσαμε εμεις
οι ιδιοι


Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το γέλιο από τον πόνο, την κωμωδία από την τραγωδία, το χιούμορ από το τραύμα (Erma Bombeck)

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

αναμνησεισ

ειναι ωραιοσ ο πονοσ..κρυβεσαι στην αγκαλια του κ τν αφηνεισ να σε ταξιδεψει..σ ολα αυτα π σε πονουν..σ ολα αυτα π φοβασαι..
ειναι ασφαλεια ο πονοσ...δν χρειαζεται ν σκεφτεισ..ν τολμησεισ..να ζησεισ..απλα πονασ..απλα τον αφηνεισ να σε παρει..κ οπου σ παει..
ωραια δικαιολογια...σε γλυτωνει απο πολλα..απο την ιδια την ζωη...σε ταξιδευει..,κυριωσ στ παρελθον..στισ αναμνησεισ..
ειναι ωραιο ν χανεσαι στισ αναμνησεισ..σε ολα αυτα π εζησεσ κ δν θ ξαναγυρισουν..σ ολα αυτα π καποτε σ εκαναν ευτυχισμενο..π σ εκαναν ν γελασ...αναμνησεισ...γεματεσ πονο..χαρα...θλιψη..ηρεμια..φοβο...δν θ ξαναρθουν..περασαν κ εφυγαν..ηρθε ο χρονοσ..η στιγμη,σ ακουμπησε κ εφυγε...αφησε ανεξιτηλο τ σημαδι του πανω σ κ μετα σ παρατησε...κ μετα περασε...
βγαινεισ εξω..δν αντεχεισ την κλεισουρα του σπιτιου..τ οτι ολα κατι σου θυμιζουν..εκεινη την αισθηση πωσ οσο καθεσαι τοσο σε σκοτωνουν ολα αυτα π εγιναν...περπατασ στν δρομο...ο αερασ σ ψιθυριζει τ ονομα τησ...η βροχη σ χτυπαει στ προσωπο αλλα σαρεσει...
τ βημα σου σε βγαζει στην θαλασσα...ωραια η θαλασσα..σου θυμιζει τν εαυτο σ..μια απεραντη φουρτουνα..ακουσ τ κυματα..σε ηρεμουν..
η βροχη εχει μουσκεψει τα ρουχα σ αλλα δεν τ εχεισ παρατηρησει..δεν σ νοιαζει.πονασ...κ ειν ενασ πονοσ π δν σ αφηνει ν σκεφτεισ..
καλυτερα ισωσ...οσο σκεφτεσαι τοσο τ πραγματα γινονται χειροτερα..ή απλα ετσι νομιζεισ...αφηνεισ τν εαυτο σ ν χαθει..σ ολα οσα ζησατε μαζι..
στισ στιγμεσ π περασατε παρεα..αναπολεισ..παρακαλεισ ν ξαναρθουν..να ξαναρθει..θελεισ να τν δεισ..να χαθεισ στην αγκαλια τσ..
συναισθηματα ερχονται στην επιφανεια..δεν σ αφηνουν ν μιλησεις...ενασ κομποσ στ λαιμο σου,αυτα π ζησατε..
κατα βαθοσ τ ξερεισ..δν θ ξαναγυρισει..ολα τελειωσαν..εφυγε.....εχεισ κρυωσει...η βροχη τωρα σε χτυπαει ανελεητα...
καθε σταγονα,μια αναμνηση..καθε σταγονα,πιο κοντα στην εξιλεωση..η θαλασσα,η βροχη,ο συννεφιασμενοσ ουρανοσ...τιποτα δν θ μπορουσε να αντικατοπτρισει καλυτερα την διαθεση σου...σημερα αφηνεισ τν χρονο να σε γυρισει πισω,στο παρελθον..ολα οσα ζησατε..ενα κουβαρι στ μυαλο σ..
νιωθεισ αδειοσ αλλα κ πιο γεματοσ απο ποτε...γεματοσ συναισθηματα..συναισθηματα χωρισ νοημα,χωρισ λογο υπαρξησ..
αυριο θ ξαναγυρισεισ ισωσ στ παρον..ισωσ γινεισ λιγο ρεαλιστησ..ισωσ βρεισ την δυναμη να προχωρησεισ και ν τν ξεχασεισ..
σημερα αφηνω τον εαυτο μ ν γυρισει πισω..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου